Πρόκειται για μια σειρά έργων που αναπαριστούν μικρογραφίες ηλικιωμένων γυναικών που ζουν σήμερα - σχεδόν απομονωμένες - στην ελληνική ύπαιθρο. Ηεικαστικός προσεγγίζει τη γυναικεία ύπαρξη με μια μεταφυσική διάσταση, έτσι όπωςαναδύεται μέσα στους αιώνες, από τους μύθους της αρχαιότητας έως την ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Το έργο “Οι γριούλες” συμβολίζει τη μνήμη και είναι εμπνευσμένο από τις γυναίκες- τις παραδοσιακές φιγούρες με την μαντήλα και την μαγκούρα στο χέρι: οι γυναίκες της Κατοχής , της Αντίστασης, του Μεσοπολέμου, του Εμφυλίου Πολέμου και της μεταγενέστερης εποχής, που, σαν «στοιχειά» αντιμετώπισαν την αντιξοότητα της ζωής, μένοντας στο παρασκήνιο, πάντα πίσω από τους ήρωες.Είναι οι γυναίκες που διατήρησαν και διέσωσαν την τέχνη της υφαντικής, του πλεξίματος και του κεντήματος - τέχνες που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα. Σήμερα αποτελούν τους τελευταίους εν ζωή φορείς μνήμης για την ιστορία και τη λαογραφική παράδοση της Ελλάδας. Έτσι, αυτό το έργο αποτίει φόρο τιμής σε αυτές τις γυναίκες, ως φύλακες της πολιτιστικής κληρονομιάς, αναδεικνύοντας την ομορφιά και τη δύναμη της παραδοσιακής τέχνης από την αρχαιότητα έως τον σύγχρονο πολιτισμό.Το μέγεθος των έργων δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά. Οι ξύλινες μαυροφορεμένες φιγούρες αναδεικνύουν το αποτύπωμα του χρόνου μέσα από τη στρέβλωση και τη φθορά του σώματος. Οι δυναμικές σκιές και τα άκαμπτα είδωλα της κάθε φιγούρας αντικατοπτρίζουν τον εσωτερικό κόσμο της ανθρώπινης οντότητας και ακροβατούν μεταξύ χρόνου και μη χρόνου, ύπαρξης και μη ύπαρξης, μυθοπλασίας και πραγματικότητας, με την μορφή της γυναίκας να στοιχειώνει τον χώρο.

‍

Περισσότερα: https://www.haniotika-nea.gr/os-eikastikos-ymnos-tis-gynaikeias-prosforas/

‍